ناسا ماه گذشته را گرمترین ماه زمین در بیش از ۱۰۰ سال اخیر اعلام کرد
تاریخ انتشار: ۲۴ مرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۴۶۸۱۲۶
به دنبال آتشسوزیهای هاوایی که باعث مرگ بیش از ۹۰ نفر شد، کارشناسان ناسا روز دوشنبه (۱۴ اوت) گردهم آمدند تا درباره وضعیت اضطراری آب و هوایی سیاره ما بحث کنند. این گفتوگو کاملا شوکهکننده بود.
نه تنها اعضای این میزگرد تایید کردند که ماه ژوئیه سال جاری گرمترین ماه از اواخر دهه ۱۸۰۰ تاکنون بوده، بلکه پنج ژوئیه اخیر، گرمترین ماههای ژوئیه در پایگاه داده ناسا هستند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
به طور خاص، بیانیهای که بلافاصله پس از کنفرانس منتشر شد، بیان میکند که ماه ژوئیه ۰.۴۳ درجه فارنهایت (۰.۲۴ درجه سانتیگراد) گرمتر از هر ژوئیه دیگری در موارد ثبت شدهی ناسا بود که به سال ۱۸۸۰ برمیگردد و ۲.۱ درجه فارنهایت (۱.۱۸ درجه سانتیگراد) گرمتر از میانگین دمای ماه ژوئیه بین سالهای ۱۹۵۱ و ۱۹۸۰ بوده است.
سارا کاپنیک (Sarah Kapnick)، دانشمند ارشد اداره ملی اقیانوسی و جوی، در این کنفرانس گفت: این ژوئیه گرمترین ماه ژوئیه بوده و یک نکته مهم در گفتوگوی روز گذشته این بود که بشر افسار این حقیقت ناگوار را در دست دارد.
گاوین اشمیت (Gavin Schmidt)، مدیر موسسهی مطالعات فضایی گادرد ناسا، گفت: پدیدههای بلندمدتی که از قرن نوزدهم، به ویژه از دهه ۱۹۷۰ شاهد آنها بودهایم، همه ناشی از اثرات فعالیتهای انسانی است.
اصطلاح «انسان زاد» (anthropogenic) به فعالیتهای انسان محور مانند سوزاندن زغال سنگ برای تولید برق، قطع درختان برای ایجاد زیرساختها و افزایش آلودگی هوا اشاره دارد.
اشمیت توضیح داد که دادههای ناسا به وضوح سایر عوامل تغییرات آب و هوایی مانند رویدادهای ال نینو که الگوهای آب و هوایی طبیعی هستند که منجر به گرم شدن سطوح اقیانوسها میشوند و فعالیتهای آتشفشانی را نشان میدهد که در مقایسه با مولفههای انسانی تأثیرات «بسیار بسیار کوچکتری» بر گرمایش جهانی میگذارند.
برای مثال، طبق دادههای این آژانس فضایی، ال نینو میتواند منجر به افزایش موقت دما در حدود ۰.۱ درجه سانتیگراد شود، اما گرمایش جهانی که تاکنون مشاهده شده است، بسیار بیشتر از این مقدار است.
اشمیت گفت: بدون کمک انسان به محرکهای تغییرات آب و هوایی، ما شاهد دمایی که در حال حاضر مشاهده میکنیم، نخواهیم بود.
مشاهدات دراز مدت این تیم از مدلهای آماری مملو از اطلاعات مربوط به تکامل دمای زمین به دست میآید، زیرا با فرآیندهای مختلفی که در سراسر کره زمین اتفاق میافتند، چه طبیعی و چه غیر طبیعی، مرتبط است.
کاپنیک میگوید: دماهایی که ما اکنون تجربه میکنیم، تنها در صورتی میتوانند ایجاد شوند که انتشار گازهای گلخانهای در جو و تغییر کاربری زمین را که ما ایجاد کردهایم، در نظر بگیرید.
چنین افزایش دمایی ارزش نگرانی دارد، زیرا به ایجاد شرایط عالی برای بلایای طبیعی شدید مانند خشکسالی، طوفانها و آتش سوزیهای جنگلی از جمله بحران هاوایی که در چند روز گذشته در حال وقوع بوده است کمک میکند.
بیل نلسون (Bill Nelson)، مدیر ناسا در این کنفرانس گفت: فقط به اطراف خود نگاه کنید و خواهید دید که چه اتفاقی افتاده است. ما سیل بیسابقه را در ورمونت داریم. ما در فونیکس و میامی گرمای بی سابقهای تجربه میکنیم. بخشهای عمدهای از کشور توسط دود آتشسوزی پوشیده شده است و البته آنچه در لحظه در حال تماشای آن هستیم فاجعهای است که در هاوایی رخ داده است.
اشمیت با اشاره به این نکته که موقعیتهای محلی در جزیره مائویی هاوایی وجود دارد که به خطر آتش سوزی کمک میکند، مانند مزارع شکر رها شده و علفهای غیر بومی، توضیح داد که گرم شدن کرهی زمین قطعا در اینه مورد نقش دارد. برای مثال، تغییرات آب و هوایی طوفانها را مجبور به حرکت به سمت شمال کرده است که منجر به بارش کمتر در این جزیره و ایجاد شرایط خشکتر شده است.
اشمیت میگوید: به طور کلی، تغییرات اقلیمی نوعی تهدید برای ایجاد آتشسوزیهای جنگلی به حساب میآید.
در آینده، ناسا قصد دارد تا درک دقیقتری از تغییرات آب و هوایی در ایجاد این آتشسوزیهای هاوایی بهعنوان یک علت خاص و اولیه داشته باشد که هنوز به طور رسمی اعلام نشده است.
بحث روز دوشنبه همچنین به تاثیرات تغییر آب و هوا بر سلامت دریایی پرداخت. کارلوس دل کاستیلو (Carlos Del Castillo)، رئیس آزمایشگاه اکولوژی اقیانوس در مرکز پرواز فضایی گادرد ناسا در این کنفرانس گفت: اقیانوسها حدود ۹۰ درصد از گرمایش جهانی را تجربه میکنند. هنگامی که اقیانوسها گرم میشوند، آب منبسط میشود. هنگامی که آن را با ذوب شدن یخ در خشکی ادغام کنید، سطح دریاها افزایش خواهد یافت.
پیامدهای چنین افزایش سطحی که با گذشت سالها شتاب میگیرد شامل سیل و حتی فرسایش سواحل است. کاستیلو (Castillo) ساحل میامی فلوریدا را مثال زد. او گفت: آنها سیلهای ساحلی مکرر را تجربه کردهاند، پنج برابر بیشتر از آنچه ۵۰ سال پیش تجربه میشد.
کاستیلو همچنین به این واقعیت اشاره کرد که باتلاقهای لوئیزیانا در حال ناپدید شدن هستند و تاکید کرد که چرا باید از مرگ صخرههای مرجانی و علفهای دریایی نگران باشیم.
او گفت: متاسفانه، صخرههای مرجانی نمیتوانند از جای خود بلند شده و دور شوند؛ بنابراین باید در جای خود بمانند و گرمایش جهانی را تجربه کنند. ۲۵ درصد گونههای دریایی با مرجانها ارتباط دارند. آنها به علم پزشکی کمک میکنند. آنها به معیشت میلیونها نفر کمک میکنند. آنها از خط ساحلی در برابر موجهای جزر و مدی و طوفان محافظت میکنند.
ماموریت آینده ناسا به نام PACE که سرواژهی کلمات پلانکتون، آئروسل، ابر و اکوسیستم اقیانوسی است، بارقهای از امید را بر این وضعیت میتاباند.
این برنامه که یکی از بسیار راهحلهای آب و هوایی است که آژانس فضایی ناسا روی آن کار میکند، قرار است در سال ۲۰۲۴ با پرتاب یک کاوشگر آغاز شود و برای شناسایی تغییراتی مانند رنگ اقیانوسها، دادههایی ارسال کند.
باشگاه خبرنگاران جوان علمی پزشکی فناوریمنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: ناسا گرمای هوا تغییرات آب و هوایی گرمایش جهانی گرم ترین ماه آتش سوزی اقیانوس ها ماه ژوئیه ی ناسا گرم تر
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۴۶۸۱۲۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
ببینید l دیوار مرگ قمری ناجی فضانوردان!
به گزارش خبرگزاری خبرآنلاین، دانشمندان به فضانوردان توصیه کردهاند که برای جلوگیری از ضعیف شدن بدن در محیطهای کمگرانش به دویدن روی آورند؛ اما از آنجایی که آنها در فضا هستند، هر نوع دویدنی مدنظر نیست. محققان به فضانوردان توصیه کردهاند که چندین بار در روز در اطراف «دیوار مرگ قمری» بدوند.
دیوار مرگ قمری به کمک یک استوانه چوبی غولپیکر که توسط بدلکارهای موتورسیکلت در نمایشها استفاده میشود، یک جرثقیل به ارتفاع 36 متر و چند سیم بانجی شکل گرفتهاست. محققان خاطرنشان کردند که این میدان گرانشی مانع از دویدن بیش از حد سریع فضانوردان در ماه میشود. دیوار مرگ قمری نه تنها گرانش ایجاد میکند، بلکه برای ایجاد نیروی جانبی کافی برای مبارزه با تحلیل استخوان و عضله مفید است.
آلبرتو مینتی، استاد فیزیولوژی در دانشگاه میلان، میگوید:«از اینکه هیچکس پیش از ما به این ایده پی نبرده بود، شگفتزده شدم. دیوار مرگ قمری میتواند یک راه مناسب و سان برای تمرین در ماه باشد.»
انسانها از زمان پایان برنامه آپولو در سال 1972 پا به ماه نگذاشتهاند، اما ناسا و سایر آژانسهای فضایی با مأموریتهای طولانی مدت در زیستگاههای دائمی خود را برای بازگشت به ماه آماده میشوند. فضانوردان آرتمیس ناسا قرار است سال آینده با یک ماموریت بعدی به سطح ماه در اوایل سال 2026 پرواز کنند.
اطمینان از داشتن هوا، غذا و آب برای فضانوردان تا تشعشعات فضایی، چالشهایی هستند که فضانوردان در ماه با آنها مواجه خواهند شد. اما بدون نیروی گرانش طبیعی برای مقابله با آن، فضانوردان توده استخوانی و عضلانی را از دست میدهند.
محاسبات مینتی و همکارانش نشان میدهد که دویدن دور دیوار مرگ روی زمین، بدون آنکه منجر به زمین خوردن بشود، برای انسان بسیار دشوار است. اما در گرانش ماه، که یک ششم زمین است، این کار بسیار آسانتر است. طبق محاسبات او، دویدن با سرعت بیش از 12 کیلومتر در ساعت باید کافی باشد.
برای آزمایش این طرح، دو محقق در حالی که به طناب بانجی آویزان شده از جرثقیل متصل بودند، دور دیوار مرگ به عرض 10 متر دویدند. این فرایند با کاهش پنج ششم وزن بدن آنها، گرانش ماه را تقلید کرد. در ترکیب با دادههای تردمیل، دانشمندان به این نتیجه رسیدند که دویدن برای چند دقیقه در شروع و پایان هر روز، باید نیروی کافی برای قوی نگه داشتن استخوانها و عضلات و حفظ کنترل خوب سیستم عصبی ایجاد کند.
در مقابل چالش ساخت دیوار مرگ در ماه، میتوان به جای انتقال دیوار مرگ واقعی، فضانوردان را در زیستگاههای دایرهای قرار داد و به آنها اجازه داد تا در اطراف دیوارهای خانههای خارج از جهان خود، بدوند.
ماریا استوکس، استاد توانبخشی عصبی-عضلانی اسکلتی در دانشگاه ساوتهمپتون، گفت:«حرکت در این محیط استوانهای قطعا اقدام متقابل مفید برای کمک به جلوگیری از تغییر شرایط بدن در اثر گرانش کاهش یافته در ماه است. اما برای یادگیری مهارتهای خاص و اطمینان از عملکرد ایمن فضانوردان بر روی سطح ماه، آموزشهای خاصی برای زندگی روزمره و فعالیتهای کاری همچنان مورد نیاز است.»
منبع: theguardian
227227
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1901738